Anlamaz kimseler yalnızlığımı
Yokluğun değildir ki bilememek
Anlatamadım asla yangınımı
Oysa hep gözlerden kan akabilmek
Yağmurlu uzun bir yolda gezinmek
Hep özlem ile tanıştım,
Yanımdayken gözlerini,
Uzaklarda aramadım,
Ve sevmedim özlemeyi.
Ya sevilmek! Nedir bilmem,
Yolumuz kutlu bir yol, uyanmalıyız millet,
Bu davamız mukaddes Milliyetçi Hareket,
Mustafa, bu uğurda kurban olsun derim hep,
İlle de Milliyetçi, ille de bu Hareket !...
Şanlıurfa, 05.06.2016
Dert bir değil ki bin olmuş
Sevdiğim bile unutmuş
Hangi seven o kavuşmuş
Hikâye kötü son bulmuş
Yoruldum ve dayanamam
Çıkmaz bir sokak ortasında yapayalnızım
Yürüyorum
Gecenin kör karanlığına tutsak olduğu gibi
Seviyorum seni bu kasvetle
Bir evden sızı elem keder sesleri gelirken
Değeri ölçülemez ama,
De ki gözü kaç cihan eder?
Gördüğüm o masmavi sema,
O anda nefesimi keser.
Gül yüzünde beliren çizgi,
Yola düşme vaktidir gözlerin,
Usulca gidelim bu diyardan.
Çok da dokunur artık sözlerin,
Giderken ayrılmadan o yardan.
Bırakmak zor olsa da gözleri,
Hakk yazmıştır başıma geleni
Seveni de görür sevmeyeni
Yaşarım her şeyi hala aleni
Yüz üstü bırakmam bekleyeni
Yok olup kendini aratma sakın
Mutluluğun asla yok ki düz yolu,
İncedir, narindir kırıp da kolu,
Gözlerini arasam ömür boyu,
Yağmurlu, çamurlu bazen de dolu.
Güçlü ağaçtım, kırıldı dallarım,
Ruhsuz beden neye benzer
Bilir misin?
Öğrenmek istersen eğer
Beni bir defa görmen yeter.
Ruhsuz, kalpsiz, duygusuz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!