Bana vur anne anne olduğunu bileyim sevgini tatmadım
Annem olduğunu bilmem için beni hergün döv razıyım
Saçlarımı hiç tarayamadım dizlerinde uyku tatmadım
Eli maşalıda olsa benimde annem olsun isterdim
Döv beni anne yüzüm gözüm kararsın soranlara
Gururla diyeyim annem oklavayı kırdı sırtımda
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Değerli Yılmaz Bey; kelimelerin tükendiği anı yaşattınız bana. Gözyaşlarımı bıraktım ve susuyorum... Saygılarımla.
Anne demeye ne kadar çok ihtiyaç duyar bir öksüz ve baba demeye bir yetim...İçim acıdı, yüreğim burkuldu...
Kızım babasız büyüdü benim ve kardeşi olup kavgaları başladığında 'seni babama söyleyeceğim' dedi bir gün ve arkasından ekledi 'oh be ne kadar çok özenirdim bu cümleye sonunda söyledim' dedi. ve o zaman anladım ki bir çocuk için çok basit şeyler bile önemli olabiliyor ve geleceğini etkileyebiliyor. O zamanlar çocuğundan bu cümleyi esirgeyen bir baba ileride bunun hesabını verebilir mi?
offff Yılmaz sabah sabah canımı yaktın oğlum... herşey gönlünce olsun.. Tebrikler
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta