Beni her düştüğümde yerde kaldıran
Ölüm döşeğinde ecele saldıran
Ağlayan yüreğimi neşeye boğduran
Benim dostumdur can dostumdur
Benim hakkımı haksıza yedirmeyen
Düşmanı bana karşı güldürmeyen
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta