Dostumdu 'Öykü, Deneme' Şiiri - Yorumlar

Hayrullah Kocasakal
88

ŞİİR


4

TAKİPÇİ

Dostumdu diye başlayacağım söze. Dostum; seneler öncesiydi geçmek bilmeyen, geçmesinin de iple çekilmediği güzel günlerde yaşandı bu dostluk.
Sırdaşlık, yoldaşlık, arkadaşlık, kardeşlik, emektir, güvendir ya dostluğu var eden. Ondan işte, o yaşanılası şeydi paylaştığımız.

Dostumdu.
O iklimlerden ayırdığım tek hatıram.

Haziran ayının ortaları idi. her zamanki mekânımızda oturuyoruz. Alıp başını gitmek bilmeyen bir sıkıntı mevcuttu havada. İçmeye karar verdik, bu gün içecektik, sarhoş olacaktık, unutacaktık tüm sıkıntıları. Ama cebimizdekileri toplasan üç beş milyon, alacağı iki bira. O gün içtik cebimizdeki son parayla. Tabi sarhoş olmak bir yana çakırlaşamamıştık bile. Kinimiz büyüktü hayatın vermediklerine, duygulanmıştık, ağlamaklıydık. Göz göze geldik. Anlardım gözlerinden ne demek istediğini. Birbirimize söz verdik. Bir gün gelecekti, paramız olacaktı ve patlayana kadar içecektik. Seneler sonrasında yine beraber olacaktık. Evlenecektik, çocuklarımız olacaktı, eşlerimizi alıp birbirimizin evlerine gidecektik. Rakı sofraları kuracaktık, eskilere inat içecektik. Türküler söyleyecektik, asi türküler, eskilerde olduğu gibi. Hiç gerçekleşmeyeceğini bildiğimiz ütopyalarımızın özlemini tadacaktık. Umudumuzu hiç kaybetmeden, yasaklara inat bağıracaktık avazımız çıktığınca.

Tamamını Oku
  • Haydar Altıntaş
    Haydar Altıntaş 15.12.2008 - 21:42

    aydın kalemınıze ve yuregınıze saglık saygılarımla

    Cevap Yaz
  • Şakir Alimoğlu
    Şakir Alimoğlu 15.12.2008 - 21:30

    Sn. Kocasakal
    Okurken keyif veren NEFİS bir yazıydı. Kutlarım tam puanla gönül bahçemden.

    Eteğinin ucunda ki yumurcak dostuma benziyordu. Eski bir fotoğraftan anımsıyorum, aynı onun küçüklüğü. Baktım arkalarından baktım öylece…
    Düşündüm, ister istemez gülümsedim.
    Olur muydu acaba ruhlar beden değiştirebilir miydi?

    Yan yazılmış bir sekiz kadar sevgiler...
    Âlimoğlu


    Cevap Yaz
  • İbrahim Yılmaz
    İbrahim Yılmaz 15.12.2008 - 17:10



    akıcı ve çok harika bir çalışma okudum..kutlarım..selam ve saygılarımla...ibrahim yılmaz.

    Cevap Yaz
  • Nihal Akcan
    Nihal Akcan 15.12.2008 - 13:02

    Acı bir son ..Evet anlatım akıcı..

    Cevap Yaz
  • Sabriye Babaoğlu
    Sabriye Babaoğlu 15.12.2008 - 12:47

    denemede de başarınızı göstermişsiniz...devamını dilerim...tebrikler

    Cevap Yaz
  • Dinçer Demirel
    Dinçer Demirel 15.12.2008 - 12:21

    Güzel anlatımlı çalışma olmuş,yüreğine sağlık,tebrikler,

    Cevap Yaz
  • Pınar Atay
    Pınar Atay 15.12.2008 - 11:27

    Beğenerek okudum çok güzeldi Hayrullah kardeşim.
    Selamlar

    Cevap Yaz
  • Sait Acıkgoz
    Sait Acıkgoz 15.12.2008 - 10:28

    Güzel bir öyküydü. Tebrikler Hayrullah Bey.

    Cevap Yaz
  • Yusuf Eryigit
    Yusuf Eryigit 15.12.2008 - 03:18

    Bir arkadasimiz denize atladi ve gelmedi, bu gayet dogal birsey.
    Ve bir kizi sevdi, bu sevgi denizde son buldu.
    Demekki arkadasiniz cok zayif bir karaktere sahipti, cünkü yasami bunu gösteriyor.
    Arkadasinizin denize atlamasinda bile bir hayir vardir, belkide böyle birine güvenip zor bir yolculuga cikacaktiniz.
    Sizi yari yolda koyabilirdi.
    Burada asil olan ne arkadasinizin yasami, nede olup bitenler, asil güzel olani bunu böylesi bir anlatimla topluma sunmaktir.
    Bu tür olaylar bunun icin yasaniyor iste.
    Yani birileri denize atlasin, digerleride onu izlesin ve oturup konuyu hikayelestirsin.
    Burada ön planda olan yazarin kendisidir, oyunun kahramani degil.
    Eger yazar istenilen asamaya gelirse, böyle binlerce öykü anlatir.
    Nitekim yazinizin sonundada belirttiginiz gibi o denize atlayan kisi atlamadan önce bir yere yeniden atladi.
    Gördügünüz cocuk onun kendisiydi.
    Bunu söyle formüle etmek gerek.
    Meyvelerden NAR diyelim.
    Narin icinde yüzlerce cekirdek var fakat bu yüzlerce cekirdek sadece bir meyveyi teskil etmektedirler.
    Ruhlarda böyledir, bir, bir anda binlerce olur, o binlerce geriye gelip birde kaybolur.
    Yani öze dönerler.
    Baska türlü olmasida mümkün degil cünkü ancak bu sekilde insan olusuma girebiliyor.
    Demekki neymis, insan siir yazarken öyküde yazabilirmis.
    Daha sonrada konuyu büyütüp filmlere konu olacak hikayeler yazabilirmis.
    Bu yola giren biri ise bir daha dönemezmis.
    Yazarlar oyunu icine girmeden disaridan izleyerek yazarlarmis.
    Onlar kahramani yaratirlarmis fakat kendileri kahramani oynamazlarmis.
    Ve zamanla sokak dilini yazim diline yansitmazlarmis.
    Ve ari bir dil kullanirlarmis.
    Yani kahvede tavla oynarken kullandigi dili yazisina yansitmazmis.
    Cünkü yerkürede bunu yapan cok yazar varmis.
    Asil yazarlar ise bunlardan yollarini ayirirlarmis.
    Bu yazarlar toplumda pirim yapamazlarmis fakat erisilmesi güc bir dagin tepesine kadar cikabilirlermis.
    Digerleri ise nefesleri kesilip yari yoldan geri dönerlermis.
    Ve denirmiski onlara, hadi git sen halk dalkavuklugu yapmaya devam et.
    Ve onlar gelir kendilerinin ulasilmaz bir yazar oldugunu topluma yuttururlarmis.
    Fakat zirvedeki yazar bunun böyle olmadigini bilirmis.
    Onlar cokta para kazanirlarmis fakat kazandiklari haydan gelir, huya gidermis.
    Gelin siz zirveyi zorlayan olun.

    Cevap Yaz
  • Leyla Gül Varoglu
    Leyla Gül Varoglu 15.12.2008 - 02:03

    Duygulu samimi bir öykü gerçek gibi..inşallah gerçek değildir sadece öyküdür..:(

    Cevap Yaz

Bu şiir ile ilgili 34 tane yorum bulunmakta