Dostum Şiiri - Yusuf Bakır

DOSTUM
Dostluk
İçimi kapkara bulutlar kapladığında başımı omzuna yaslayabileceğim
Onun içindeki kara bulutlar yüreğini kararttığında başını omzuma yaslayabilecek insandır
Dostum
Sıkıntıdan ellerim buz gibi olduğunda ellerimi tutarak sevgisi ile taaa yüreğime kadar ısıtabilecek
Sıkıntıdan onun elleri buz gibi olduğunda ellerini tutarak sevgim ile taaa yüreğine kadar ısıtabileceğim insandır
Dostum
İşyerinde bir bardak çayın
Veya bir fincan kahvenin içimi süresince
gönül ne kahve ister ne kahvehane
gönül bir dost ister kahve bahane diyen satırları hatırlayıp
hayatın minicik bir parçasını paylaşabildiğim insandır
Dostum
Bazen aynı valkmen de bir şarkıyı bir türküyü bazen internetin sanal evreninde
bir kaç satır fıkrayı şiiri kokusunu alamasak bile sanal bir gülü paylaştığımız insandır
Dostum
Onun sosyal veya bürokratik tabakasından
cüzdanının kalınlığından cinsiyetinden
inancından mezhebinden siyasi düşüncesinden önce
İNSAN OLDUĞU İÇİN SEVDİĞİM
ve
BENİ İNSAN OLDUĞUM İÇİN SEVEN İNSANDIR.