Dostum vardı,canciğer.
Olmadı ayrıldığımız günler.
Sen ben yoktu,birdi gönüller.
Tatlı acı birlikte geçti,seneler.
Ayrılmayı hiç düşünmedi sineler.
Unutmayan dostluğumuzu bizlerdik.
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Unutmayan dostluğumuzu bizlerdik.
Zamana meydan okuyan köklerdik.
Aynı yaşayan,düşünen beyinlerdik.
Acılarda,beraber hüzünlenirdik.
Namert girse aramıza,beraberdik
BÖYLE DOSTLUKLAR NEKADAR GÜZEL ŞİMDİ BÜYÜK ŞEHİRLERDE KİŞİ KONŞUSUNU TANIMAZKEN BU ŞİİRİNİZ BELKİ BİRAZ MAZİYİ HATIRLATSADA KUTLUYORUM ŞAİR TEPRİKLER YÜREGİNE SAGLIK
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta