Sevginin hasreti har oldu bende
Yaktı bedenimi küle çevirdi
Dost aradım durdum ahi evrende
Ahu zar eyleyen dile çevirdi
Gel kamil ol dostu kendinde ara
Bu devirde dost itibar dost para
Ahlak çökmüş halk umarsız bi çare
Kilerinde varsa dane aradığın bir fare
Dostu toprak idi ozan Veyselin
Bu dünya mekanı değil kimsenin
Sende bir Veysel ol toprağa bağlan
Bilki dost bildiğin gerçek bir yalan! ..
Kayıt Tarihi : 14.6.2007 21:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (3)