Yola düşen gölgemin,
Yorgun, yol arkadaşıdır ömrüm...
Ve insan öykülerinin,
Raslantılı sularında, seyreden bir gezginim.
Rüyamda gördüğüm, umutsuz kadın,
Devamını Oku
Yorgun, yol arkadaşıdır ömrüm...
Ve insan öykülerinin,
Raslantılı sularında, seyreden bir gezginim.
Rüyamda gördüğüm, umutsuz kadın,
Ey zâlim!
Bin kere zemheri üflesende sönmeyecek,
Yüreğimde sakladığım bu tek kıvılcım.
Büyüyecek, büyüyecek,
Cennet beşiğine uyuttuğum,
Sevdamın ateşini körükleyecek.
Dost yüreğin gözünde gülene kadar,
Kara defterinin sayfalarında tükenmeyecek.
Ey dost yürek!
kaleminiz hiç durmasın
Sehven düşülen güne asılmıştı kaderim.
İlmek insafsızdı,
Urgan yağlıdan da öte…
Beton duvarların cinleri,
Cirit atıyordu kara bahtlı tepemde. ...
biraz daha umut,biraz daha ışık ..
yinede tebrik ederim.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta