İncecik bir dal kırıldı
ansızın esen rüzgarla
toprak onu öptü
kahverengi dudaklarıyla
güneşin kollarına bıraktı
gülümseyerek kaldırdı başını dal
esecek tüm rüzgarlara karşı
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
gülümseyerek kaldırdı başını dal
esecek tüm rüzgarlara karşı
dost yarasını direnç yaptı
Güneşin toprakla dostluğuna kırık dalın hayati karşılık verişi.
Bunu insanlara uyarlayınca maalesef bu kadar güzel olmuyor işte.
Tebrikler yüreğinize.
Saygılarımla.
Dostluk adına güzel bir yaklaşım..Dost dost'a gerek...tebrikler..atıl kesmen
şiirleriniz çok güzel bunu da hersese söylemem
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta