Dost Sofrası Şiiri - Turan Yükseloğlu

Dost sofrası ise, zaten kural tanımaz,
Varsın raydan çıksın, yaydan boşalsın,
Dost meclisini tatmayan zaten anlamaz,
Demezler ki, varsın içsinler-yesinler…

İki kadeh ötesi, kafalar olur bir hoş,
Ruhu depreşmiş, dertleri ertelemiş,
Demezler de, adını koyarlar (sarhoş),
Onlar varsın sarhoş, berduş desinler…

Neyzen Tevfik; “ben doldurur ben içerim,
“Dürüstsem sarhoş iken bile geçerim”;
Sözünü anlamaya varsa bir becerin,
O zaman İt ürür, kervan yürür bilsinler .