kuru dalda açmaz dikenin gülü
bahtı gülmez olmuş küsmüş sümbülü
toprak suya hasret yaprakta hüzün
hazan mevsiminde susmuş bülbülü
lal olmuş dilleri çağlamaz imiş
yaş dolmuş gözlere ağlamaz imiş
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
