Gurup Vakti,
Tüm doğa büründü kızıl giyisilerine..
Deniz durgun,
Birkaç martı sesi,
Ve birde ufka doğru ilerleyen geminin dumanı,
Başka bir şey görmüyor gözüm.
Ben yalnız bir bankta iki büklüm..
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




tabiat,anam...
denizkızı bacım..
doğaya sığındım...
geçer belki acım...
diye yazmıştım...şiirinizi okuyunca tekrar tabiata dönmek istedim...
pastoral, güzel bir anlatım....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta