Dost Bilmecesi Şiiri - Hamit Atay

Dost Bilmecesi
Dost bildim, gönülden bildim,
Yanımda sanıp yüreğe işledim.
Meğer kelimeler hafifmiş rüzgârda,
Bilmeden, sormadan savrulup gitmiş.
Görmeden hüküm vermek ne kolay,
Dinlemeden bir yargı koymak,
Oysa bilseydin içimdeki fırtınayı,
Sözlerin böyle savrulmazdı boşluğa.
Bir an durup sorsaydın keşke,
Ne hissettin, ne yaşadın diye.
Belki de gölgede kalan gerçeği,
Sen de görürdün gözlerinle.
Dostluk kelimelerde değil yürektedir,
Anlamak sabır ister, emek ister.
Bilmeden yorum yapanlar bil ki,
Gerçek dost değil, gölge gibidir.
Hamit Atay Kalbinizin Sesi