Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
en çok bu şiirini sevdim kardeş 10 puan verdim,
Allah bizi dostlardan ayırmasın, pahalı zevkleri zarif ihanetleri olan insanlardan muhafaza etsin amiiiinn:-)))
bu şiir beni de eski alemlere gotürdü.cok uzak bir şehirde- karlı o şehirde- içtiğm çayın tadini unutamam yıllardır. Tadı mı; ne çayından, ne suyundan...dostluktan..haa birde parmakla yırtılmış kırmızı bir masa ortüsündün o kahkahalar...
sözcüklerini özlemişim barış pınar!!!
bu şiir beni de eski alemlere gotürdü.cok uzak bir şehirde- karlı o şehirde- içtiğm çayın tadini unutamam yıllardır. Tadı mı; ne çayından, ne suyundan...dostluktan..haa birde parmakla yırtılmış kırmızı bir masa ortüsündün o kahkahalar...
sözcüklerini özlemişim barış pınar!!!
Evet bir insan adı yüreğimin yangını dost.....Ne güzel bir şiii okuduk sıra eski bir dostum geldi aklıma ........Hiç gelemiyecek hiç göremiyecek olsamda o hala benim en değerli dostum.....
Saygılar.........
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta