Dost Şiiri - Alper Aydıncı

Yürüyoruz
Oysa bilmiyorsun nereye ve ne için gittiğimizi
Bilmiyorsun bana duyduğun güvenin sınırlarını
Kafanı karıştırsada herşey soramıyorsun bir türlü bana
Nereye diye?
İçindeki güvensizliğe güvenip güvenememekte tereddüt ediyorsun..
'Güvenmiyorum sana,
Yollarımızı ayıracağız..'
Diye iki cümle süzülsün dudaklarından
Ama söylemiyorsun bir türlü
Korkuyorum..
Omuz omuza gittiğimiz yollar karışıyor
Nereye sapacağımı şaşırmaya başlıyorum
Artık farkediyorum
Daha ileriye gidemiyoruz

ve

Bir gün hakkımda ummadığın şeyler duyuyorsun birinden,
Hemde hiç tanımadığın birinden
Kötü şeyler düşünmüş, kötü şeyler yapmışım sana
Oysa bilirsin, sana kötülük yapamam
İnanmak istemesende derin bir kuşku bürüyor kafanı.
Dostun ihanet etti sana
Bir türlü kafandan çıkaramıyor, bir türlü soramıyorsun dert ortağına
Doğru mu? diye..
Çünkü kızarım bilirsin, kızarım bana güvenmediğinde..

Başkalarına hiç sorma 'ne yapmış' diye, kimse bilmez gerçeği, bilmekte istemez.
Oysa keşke bana sorsaydın
Onları bilmezsin sen!
Hoş.. Tanıtamadım ya onları sana.. Ama geç değil diyorum tanırsın..
Geç kaldığımı farkediyorum, gitmişsin...
Onlar alçak, güvenemiyeceğin kadar kötüydüler
Onları ilgilendiren tek şey dostluğumuzdu
Çekemediler,
Ama inanmak istemedin bana..
40 yıllık dostlukta yaşadıklarını bir anda unutuverdin...

Onlar
Alçaktır demiştimya sana
Yanılmışım

Öyle yükseldiler ki
Bizi ayırdıklarına ben bile inanamıyorum....