Algı kasırgalarında ziyan olmuş hücrelerin,
tek tek bayrak kaldırır, bu yangın zaman dışı.
Pişman ve yalnız yuvasına döner. Yeni bir
çığlık el verse başka boyutları da görsek.
Burda sıkışıp kaldık artık kendimize dönsek.
Masal dinleyen çocuklar gibi hayretle, şaşırıp, gülsek.
Buda yetmezse ne yetecek, apak bir çağa girsek.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta