Doruğu Dumanlı Kayalıklarımız

Bir acayip teşmilindeyiz
Derslerine şehadet ettiğimiz uyanmışların
Sen şahitlerin son sözünde durursun
Ben konuğu iken canıma susamışların

Doruğunda duman tüten kayalıkların
Yolcularına mahfuz teknesindeyiz
Sen güvertede şakıyan kuşa tutulursun
Ben ise bilemem gelip çatan saatin neresindeyiz

İkimiz aynı andı mırıldandık çocukken
Çünkü ikimiz aynı anda sadık saflardık
Ben devinime karıldım yüreğimde bir ukte oluk olukken
Sen saf kaldın zira gayrı taraflardaydık.

Yine de ayrı gayrı kalmak devirmedi bizi
Çünkü menbaında doğduk sevdamızın
Bir sevda durulurken akar mı yenisi
Akarsa hainiyiz menbaımızın
Akarsa nankörüyüz andımızın
Akarsa yabanıyız doruğu dumanlı kayalıklarımızın.