Dönüşümün Aşkı Şiiri - Sinan Bayram

Aşk bir tırtıl gibi başlar,
yere yakın, sabırlı ve aç.
Henüz güzellikten habersizdir,
sadece ilerler—
nedenini bilmeden.

Çiçek uzaktan görünür,
bir fikir gibi önce.
Yaklaştıkça kokusu düşünceye karışır:
Arzu mu bu,
yoksa varlığa tutunma isteği mi?

Tırtıl durur.
Çünkü her aşk bir noktada sorar:
Değişmeye cesaretin var mı?
Kendin olarak sevemezsin,
olduğun hâli aşmadan.

Kozada zaman çözülür.
Aşk burada acı verir,
çünkü eski ben
sessizce ölür.
Felsefe susar,
bedel konuşur.

Sonra kelebek…
Hafiflik değil bu,
anlamın uçabilmesi.
Aşk, artık sahip olmak değil,
dokunmadan var etmektir.

Ve çiçek…
O hep oradadır aslında.
Değişmeyen tek şey,
sevginin çağrısı.
Kelebek konar,
ama kalmaya söz vermez.

Anladım ki aşk
ne tırtıl olmak,
ne kelebek kalmak.
Aşk,
her seferinde çiçeği seçip
yeniden dönüşmeyi göze almaktır.

Sinan Bayram