Dönüş Şiiri - Burak Kıllıoğlu

İnsan bekler olduysa kışı, nerde diye ölesiye
Geçip giden günleri hiç istemeden yaşıyorsa
Ya da takvimdeki çentiklerin insafına kalıyorsa
Sayılı gün derdindedir, bekler ki geçiversin.

Sanki yitip giden ömür değil, insan değil
O denli sabırsızdır, zaman akıp gitmelidir.
Akrep mi kovalar yelkovanı,
Usulca akan kum saatinin kumları mı
titreşmelidir idam mahkumuna dömüş zihninde,
Bilemez olur insan!
Bilemez ne akrep, ne yelkovan!

Önce yapraklar sararmalı, teker teker düşmeli her biri
Her düşen yaprakla bir kalp atışı zaman geçmelidir
Sonra da süpürmelidir rüzgar binbir türlü hışırtıyla
Yüreği yanık kaldırımları.

Gelmeli artık kış, bir an önce gelmeli
Hayat, insana bir pusu; bazen kıştır beklenen,
Bazen de bir sevgili...
Gün olur, bir kışa avuç açar yürek,
Soğuk, donuk bir kışa...
Ve bu kış bir asker daha eve dönecek,
Bir asker daha!