Dönüş Şiiri - Manolya Şiir

İkimiz için de yolun sonu
Hüzün çiçekleri yeşeriyor şimdi
Kaldıralım başımızı gökyüzüne
Veda kuşlarına el sallayalım

Bekledim...
Ne saatler ne günler ne haftalar
Koca koca geçen mevsimleri
Bir bir uğurladım

Şimdi bunca yıl beklemişken
Şu koca günler dağ oldu karşımda
Çiçeğim... gülüm... biriciğim
Vakit hayli geç oldu

Bir defter kapanıyor
Bir defter açılıyor
İlk işim adını yazmak
Sonra geleceğin günü

Kavuşmak, gülüşmek
Kucaklaşmak...
Büyük bir özlemle
Düşüncesi bile
Umut dolu

Bu kez bizimle olsun gök toprak deniz
Bu kez Tanrı yolumuzu aydınlık etsin
Onurla gururla dik duralım
Birbirimizi hiç kırmayalım.