aşkın merhalesinde mehtaba seslenirken
yılların acı türküleri tırmalıyordu bedenimi
maviliğin ufkunda tükenirken soluğum
adını unutamıyordum bahçenin köşesinde
usul usul mırıldanan dudaklarında ben
yürüyordum sessizce kırılan gönlüne
dünya uslanmış bir bebekti kucağında
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
