Döngü Halinde Mevsimler

Yağmur yağarken bir ilkbahar günü
Yaşlar gözlerinden süzülüyor sandım
Şimşek çakarken bulutlar arasında
Ayrılık hüzün var sandım
İnsanlar yağmurdan kaçışırken
Ben sadece yağmurun sesini dinlerken
Hafifçe bulutlara gülümsedim
Sigaramla başbaşayken
Yağmur dinince ansızın
Rengarenk yarım daireler
Gözlerinden çıkar sandım
Sandım da sandım
Sanmak yerine kaç gün oldu işte onu bir türlü sayamadım
Ben parmak hesabı yaparken geceleri
Ay ışığında doldururken kadehleri
Zamanın nasıl da geçtiğini bir türlü anlayamadım
Ayrılık bana göre değilmiş onu da sen gittiğinde anladım
Yağmurdan sonra çıkan esintiyle savrulduk aslında
Belki de iyi geleceğini sanmıştık oysa
Ama bulutlardan düşen yıldırımlar ayırdı bizi aslında
Aynı gökyüzünün altında olmamıza rağmen sensiz bahar havası bir farklı gelirdi bana
Her gülüşünde bir güneş her ağlayışında bir fırtına arardım
İçinde kopan çığlıklara rağmen çoğu zaman da susardın
Elvada demek koysa da insana
Bazen susmak yaraşır bu limana
Rıhtımda seni bekleyeceğim
Zaman durmuşçasına