Ne seviliriz, ne özleniriz.. küçük bir anı olarak adanmış ruhların, bayatlamış sözlerinden geçip gideriz..
Aniden ve yavaşça...
Boğazımızda düğümlenen, yutkunamadığımız canımızın yandığı ne varsa sirayet ederler..
Acı ve aşkla..
Biz sevenleriz, ruhsuzlarız.. nefessiz kalıp tenimizin buz kestiği, bir ruh için her şeyi yeğleriz lakin korkarlar, fazla sevgiden...
Fazla sevgi, harcı fazla koyulmuş tuğla çimentosu gibi temeli sarsarmış çünkü kimse hak etmezmiş. her şey, yaşanan her şey,derin mazilerin ruhlarında imar-ı virana dönüşsün...
Nefret ve özlem ile....
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta