Dinlenemeyecek kadar yorgun hücrelerim,
Emanet nefesim içimin soğukluğuyla donuk,
Söylenip duruyorum geçmişe.
Başa saran sözlerimin anlamını yitirdiği döngüdeyim
Kulak öylesine aşina ki, manasını yitirse de kelimeler
Teker teker çoğalıyor dilimde
Kansız ama acı halde.
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta