Soğuk kışlardan kalma bu ilkbahar akşamı,
İçime zincirledim insanlığımı,
Bir cengaver gibi kuşandım kılıç ve zırhımı,
Dönersem namerdim namerdim savaşımdan.
Gün başlarken siyahlarını giyinmeye,
Beyaz güller birer birer dizilirken göge,
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta