18.03.2004
Zaman geçer, gündüz geceye döner.
Günler haftaya, haftalar aya döner.
Su olup akar zaman, göz açıp kapar gibi,
Aylar mevsime, mevsimler yıla döner.
Ziftlenmiş kalpler, bir gün nura döner.
Kirlenmiş ruhlar O isterse hakka döner.
Sevgisiz gönüller şehbal açar yeşerir,
Batıl biter, yüzler güler, her şey Mevla’ya döner.
Pervaneler pır pır edip ateşte raks eder,
Cananına kavuşmak için döner, döner…
Vuslata erip sevgiliye ulaştığında,
Hayat söner, ömür biter, vücut ölüye döner.
Hazanla sararır yapraklar birer birer,
Yorgun zemin dalar uykuya, yaz kışa döner.
Örter üstüne bembeyaz kefeni sımsıcak.
Gün geçer, dinginleşir zemin, kış bahara döner.
Vakit gelir, her şey aslına rücu eder,
Yaşlanan dünya bir gün tersine döner.
Kıyamet kopup dünyanın çivisi çıkınca
Fani dünya kaynar, karışır bekaya döner.
Tüm canlı mahlûkat toprağın bağrına girer
Sur üflenir tekrar ölüler hayata döner.
Yürür herkes mahşer meydanına
Hesap vermek için yüzler rahmana döner.
Kayıt Tarihi : 6.1.2007 16:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!