Döneceğim elbet birgün

Ilgaz dağlarında gezdiğim çağlar
Sarı yaprak gibi düştü önüme
Götürseydi yine hırçın rüzgarlar
Belki yolculuk ederdim dünüme.

Yavaş, yavaş sararken dağ dokusu
Adeta sarhoş eder kır kokusu
Tatlı bir rüyaya benzer duygusu
Maziler muhabbet olur gönlüme.

Her gece odamda yıldızlar kayar
Canlanır gözümde o sonsuz diyar
Seslensem belkide yadeller duyar
Kavuşmak gönül bucağı evime

Çocukluğum gülümser uzaklarda
Alırım selamını baktığımda
Çağırır belkide hani olurda
Döneceğim birgün elbet özüme.