Ateşten bir gömlekti seni sevmek:
Yanıp kavrulacağımı bile bile giydim aşkını üzerime.
Belki küllerim savrulunca dağların en yücesine,
Bir küçük ceylan yavrusunun gözlerinde beni görürsün diye
Bile bile giydim seni üzerime...
Bu zamanda Leylalar olmazdı belki,
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Zaten bile bile bizleri yakmasına izin verdiğimiz tek ateş değil midir aşk ateşi. çok güzel ifade etmişsiniz Canan hanım. yüreğinize sağlık..
Çok şahane bir anlatımınız var.Sevmek ateşten gömlektir.Bu gömleği taşıyabilenleri kutlarım.Tam puan +ant. Tebrik ederim.
Esen kalınız.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta