Refah TORLAK / RETOR - 1950
“ DÖN YUVANA “
Ağladım, sızladım, ahım tutmadı
Şu gönlüm bak seni, hiç unutmadı
Ne geçen zaman, ne bir teselli
Şan, şöhret, parada, hiç avutmadı
*** *** ***
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne



Ne olur sevdiğim, zûlmetme bana
Dünya bir yana bak, sense bir yana
Dolmuyor boşluğun, gittin gideli
Yeter artık bekletme, gel dön yuvana
muhteşem candan kutlarım saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta