DÖN SEVDAM
Ben seni öyle sevdimki ,
Canımın içinde can gibi.
Güneşin doğuşunu bekleyen sabahlarda ,
dualarımda sevdim.
Sadece varlığında değil ,
yokluğunda benliğim can çekişirken sevdim.
Sensiz uyandığım yastıgımdaki göz yaşlarımda sevdim.
Ve biliyormusun öyle özlüyorum ki seni,
Türeğimde bir ok gibi saplanıyor hasretin.
Canımdan can gidiyor da içimden özlemin bir an olsun gitmiyor.
Seni anlatıyorum odamın boş ve soğuk duvarlarına , duvarlar bile ağlıyor sensizliğe.
Pencereden dışarı bakamıyorum bile,
Sensizliğin zifiri karanlığında boğuluyorum.
Ama önemli olanda bu değilmi sadece varlığında değil yokluğunda da çok sevebilmek.
Seni sensiz geçen, yelkovanın akrebi kovaladığı her an seviyorum.
Satırlara anlatamıyorum kelimelere dökemiyorum sensizliğin içimde açtığı o büyük çukuru.
Gelde devrim olsun kalbimde .
Gelde mevsim bahara dönsün
Gelde aydınlansın karanlık Dünyam
Ben hâlâ seni bekliyorum bu can bu bedenden
cikmadan gel Allah aşkına sevdam...
Not: CANIMIN TA İÇİ MERVEM'E İTHAFEN
ONSUZ 18.Cİ GÜNDE YAZILMIŞTIR.
26/11/2025
SİNAN İNCEL
Sinan İncel
Kayıt Tarihi : 26.11.2025 20:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!