Gün döndü aydınlığın yerinde zifiri karanlık
Kalp yorgun beden yasta sen yoksun ya yanında
Puslu bir gecenin sabahında uyanınca acımla
yatağımın sol yanı kalınca bir başına
Mazideki güzel günler canlanır hatırlarda
Tozlu bir albüm açılır gönül sayfamda
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
