DON DEVRİMİ 2”
Muhtar, ihtiyar heyetini topladı. Köy meclisi olağanüstü toplandı. Oy birliğiyle karar alındı: “Bu don artık köyün simgesidir.”
Muhtarlık binasının önündeki bayrak direğine, Kırmızı don törenle çekildi. Davul zurna eşliğinde meydanda eğlence başladı. Zurnanın sesi dağları aştı, Fadime, sesi duyunca kendini meydanda buldu.
Halk onu omuzlarına aldı: “Gururumuz Fadime! Fadime!” Ama ne Fadime, Ne de halk, Fadime’nin donsuz olduğunu fark etmedi. Çünkü herkesin gözü, Dere kenarındaki donun desenindeydi.
“Don betimleme desen, kalp,” dedi biri. “Bu sadece kumaş değil—bir duygu.”
Eylem sonrası, Köydeki her eve bir direk dikildi. Her direğe bir kırmızı don asıldı. Kırmızı donu olmayan evler, Kapı kapı dolaştı. Bulamayanlar, Şarbon bezinden don dikti, Dantel oyaladı, Rızaya katıldı.
Kayıt Tarihi : 1.7.2025 23:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!