dön baba dönelim dön baba
çok kimliksiz hissediyorum sabahları kendimi
homojen gelgitler süslerken beynimi kahvaltı öncesi
erken kaldırıyorsun diye değil yanlıs anlama
sonra durup durup 'ne bu uyku oğlum' deme
annemin bilmem neresine dönüş mevsimindeyim
iç gıdıklayıcı bir veledin çığırması saklı tohumda
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta