Yıl 1938, on Kasım, dokuzu beş geçe.
Desenli bir tül gibi sardı her yanı.
Hüzünlü günlerin hazan mevsimi!
Mevsimlerin en unutulmazı.
Bir on Kasım sabahı!.
Gök yeleli bir bozkurt ayrıldı aramızdan.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta