Her açışta gıcırdayan demir bahçe kapısı
aşınmış eşikleriyle o ahşap ev
numarası
9
hangi uğursuz saatlerde hangi yabanıl el
bilinmez
gelip çevirirmiş 6 yaparmış numarayı
ve mektuplar
gözleri yollarda postacıda
biçareler
bekleye dursun
hep bu yüzden gidermiş mektupları yanlış adrese
hangi muzip hangi meczup
meydan okur mektupların azizliğine
bilinmez
eski bir konak ve eşikleri aşınmış
her açışta gıcırdayan eski demir bahçe kapısı
beli bükülmüş her adımda inleyen ihtiyar
bir adam gibi
ağrıyan yerlerine sürülmezse merhem
iflah olmaz
9 numaralı kim bilir kaaç yüz yıllık o ev
içinde geceleri cirit atarmış periler
evin bahçeye bakan odasından
bir kız kaş göz edermiş
karşı balkondaki delikanlıya
görenler olmuş
ben onların yalancısıyım
yemin billah ettiler
hoş o ev de pek tekin değilmiş ya
perili köşkmüş güya
çocuklar söylüyorlar
ben onların yalancısıyım
ben'se
bahçeden leylak kokularının geldiğini duyarım
yağmur mevsimi geldiğinde
mayıs haziran aylarında
çünkü hep eski halini hayal ederim
Müjgan'la oynarız eski bahçelerinde
ip atlar salıncakta sallanırız
yeni bu içler acısı halini görmem
eski günleri yad ederim
11/Ocak/2010/Bodrum
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 11.1.2010 11:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
mektup bekler dururmuş Güzin abla kızları...

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!