Dokunmasınlar Şiiri - Mehmet Söğüt

Ulvi duygularla geldim, gül
İtina ile dokunsam yarana
İnsan güldür desem mesela
Ki; gül insan
Akan bir nehir
Düşün, güller olmadan
Arş-ı alem ne işe yarar.

Herakleitos'u utandırma
Devinim

Sefih olamadım alev
Alevlenir yüreğim
Kırık cam, kevgir
Hatırla yangın izini (y) ekin

Zalimler, zalimler geliyor
Dilleri ağızlarında birer çıyan
Bırak Eyub sabrını
Katar katar zulüm ordusu
Gayri güllerime, çiçeklerime dokunmasınlar
Yeter.