Dokunma, Düşerim Şiiri - Seyrani Göl

dokunma,
çünkü kendimde değilim artık.
bir bakışınla bile
yıkılırım belki.

öylece duruyorum
kararsız bir duygunun eşiğinde;
ya düşeceğim
ya toparlayacağım kendimi

sözlerin bile ağır şimdi,
çünkü içimde
taşıyamadığım nice kırık var.

anlatamadığım ne varsa
yüzümden oku istiyorum.
ama sorma, “nasılsın” deme
çünkü gülümserken
ağlayabilirim.

dokunma…
yalnızca hisset
nasıl savrulduğumu
yıkılmış bir oyuncağın
sessizliğindeyim.

ben,
tam da “olur gibi”yken
bozulmuş bir hikâyeyim.
ve senin elin
bir sonbahar rüzgârı kadar
belirleyici.

dokunma, düşerim.
çünkü bu kalp
en küçük temasta bile
dağılacak gibi artık.
S.GÖL