Dökülen yaprağım ben Şiiri - Zaimli

Dökülen yaprağım ben

Kime dokunsam,
dert yükü ile yüklü
hüzünle alevlenen
beynine vuran ağrı
Dallarda yapraklar
göklerde sular çılgınca
damla damla yağan
Yağmur gibi göz yaşın
senden uzakta ateşler içinde
uyanmak gibi bir şey..
Ansızın yapraklar sararır
sonbahara hoş geldin der gibi
Gülüşün gurbet elde
akşamları dinlediğim şarkıdır
Başım avuçlarımda
Okurum içimden
sevdiğin şarkıları okurum
Bir gün dönebilsem!
bütüne hasret her düşüncem
Gün güne hasret,gurbet vuslata
vuslata inat yerinde durmuyor.
ceylan gözlüm,Rüzgar
ıslık çalar ya işte dökülen yaprağım
ben bende sararan.....
(antoloji.com.zaimli)