Ötede bir koy
Koynunda dün geceyi sarıyor
Sabahın aceleci ayak izleri.
Kıyıyı dövüyor deniz... kumsalı orada bırakılanları
Dolunayın şafaktan sakladıkları değil giz olan
Bir parça ben bir parça sen
Ölümüm senden olur
bilinsin
ne uçsuz bir kan akışı
ne buğusu kadehte rakının,
ela ve sonsuz bir teneşir uykusu
gözlerinin ağlamaklı bebeğine...
Devamını Oku
bilinsin
ne uçsuz bir kan akışı
ne buğusu kadehte rakının,
ela ve sonsuz bir teneşir uykusu
gözlerinin ağlamaklı bebeğine...
bulutlarla kaplı bir gök yüzü gibiydi şiir.
olanca griliğiyle denizin rengini solduran... karşı karşıya duran iki yalnız ada... ses geçirmeyen duvarlarla kaplı bir oda.. ve erişilemeyen sevgilinin tutulamayan elleri yosun kokulu hüzün.
hangi kelime ışık olur bu ayrılığa ve nasıl anlatılır yüreğin karanlığı...
harika bir şiir okudum..
sonsuz kutlarım ...
Saygı ve sevgilerimle..
Öyledir... Bazen, seslenseniz duyacak kadar yakındır özneler, sesinizi duyurmazsınız. Ya da duyar fakat sesi çıkmaz sizinle konuşurken. Koy, dalgalar, deniz nelere tanık değildir ki.,
Bazen gün de ketumdur gerçekten gece gibi. Neler saklar neler..
Ve işte şiirden çarpıcı bir dize:
"Bir anda değişiverse her gerçek"
Değişse... Kötüler iyilerle yer değiştirse... hayali bile güzel.
Sorup sorup durma bana ne olduğunu
Anlatamam anlatamam anlatamam...
Ve bazı gerçekler sadece yaşanır, anlatılamaz... Yine çok hoş bir şiirle gelmişsiniz öğretmenim... Okumak büyük zevkti. Paylaşıma teşekkürler. Esenlikle...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta