ahize kadar yakın,
çalmasını beklemek kadar uzakken yokluğun,
ya gönlün el vermiyor,yada umutların tükendi,
bilsenki attıkça seni andığını yüreğimin,durmazdın ama;
dün kadar yakın,yarın kadar uzakmış aslında varlığın,
hayır;
geleceğini bilsem,gözlerimide kapatmam gün doğmadan
bin defa verilipte,
bir kere bile tutulmayan sözlere
hala inanacak kadar aptal olmakmıdır?
yoksa karanlıkta kitap okumak
yada fırtınada iz aramakmıdır AŞIK olmak?
bir cıgara dumanı,birde sen vardın beni avutan,
yaktıkça seni anar,andıkça duman bezerdim yüreğimi,
tüm kelimeler kifayetsiz şimdi,cümlelerim anlamsız,
içimde surlarım yıkık dökük,bent tutmuyor ömrüm,
zifiri,bütün umutlarım,
yahu!
döktüre döktüre susarmı hiç insan?
susuyorum!
yalnızlık
hızla alçalan bulutlar
karanlık bir ağırlık
hava ağır toprak ağır yaprak ağır
su tozları yağıyor üstümüze
özgürlüğümüz yoksa yalnızlığımız mıdır
Devamını Oku
hızla alçalan bulutlar
karanlık bir ağırlık
hava ağır toprak ağır yaprak ağır
su tozları yağıyor üstümüze
özgürlüğümüz yoksa yalnızlığımız mıdır
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta