Doksanbin Kardelen

Yirmi iki aralık bin dokuz yüz on dört
Allahüekber’in doruklarında,
Soğuk ve açlığın koynundaydılar,
Üçüncü ordunun neferiydiler,
Özgürlüğün askerleriydiler.

Ölüm karşılarına dikilse de yürüdüler,
Yürüdüler vatanla baharlara,
Karları yara yara,
Ne tipi ne kar durdurur sandılar,
Oysa aldandılar,
Beyaz örtünün içindeydi ölüm.

Yolları özgürlüğe çıkıyordu,
Sarıkamış’ın dağlarında.
Can verdiğimiz günlere bak,
Kim döndü geriye?
Göklere bir bak,
Bu gün göndere çekilen bayrak.

Balkanlardan çöllere,
Çanakkale’de açan güllere,
Her kış Sarıkamış’ın dağlarına,
Kardelenler özgürlük olup çatlayacak.

Aziz vatan için can verenlere,
Canıyla savaşıp kan verenlere,
İstiklal uğruna şehitliğe varanlara,
Allah her çiçeğe rahmet eylesin.