Doksana Bir Doksan Şiiri - Erdal Üstündağ

Eni boyu doksana bir doksan,
Yorganı tahta, yastığı taştan,
Gün yüzü görmez insan orada
Sağa sola dönülmez mezarda
Orası doksana bir doksan yer
Kar yağar üşür insan mezarda
Yazları sıcak kış günü soğuk
Namazsızsan donarsın orada
Dünyada insan her yere kaçar
Mezarda hiçbir yere kaçamaz
Kabirde her şey amele bakar
Amel varsa bayram yeriyer
İnsan sesi gelmiyor mezardan
Duyabilsek kopardık dünyadan
Namaz kılanlara bayram mezar
Namaz kılmayana zindan mezar
Bakmayın hayat mücadeleme
Bakmayın benim çırpınışlarıma
Çırpınışlarım öbür dünyaya
Doksana bir doksan dünyaya.