Yaratıldığın o yırtık sayfada,
Silinmesi güç o kurşun kalem izini bir ara.
Farkındır sildiğin yara,
Üzülme kalk ayağa çevir bir sayfa daha.
Kalktığın her seferinde kurumamış kan kalan yaralı dizlerinde,
Öpücükler kondurulmalı o son nefesine.
Tekrardan ayağa kalktığın zaman dünyaya,
Umudunu arkanda bırakma sırtlan ve ilerle bir adım daha.
Zafer nidaları estirirken küçük fırtınalar kulağına,
Yorma kendini sus ve bir kedi okşa.
Seni çağrıştıran o kolyeyi takmayı unutma,
Bırak kırılsın valizin senin geçtiğin anılarla.
Kayıt Tarihi : 26.3.2017 20:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!