Doğumum anneme hamallıktı yaşamam bana,
ölümüm ise cenaze alayına hamallık olacak,
üstüne umut yazdığım kağıt gemimi bıraktım dereye
belki çalılara takıldı; belki de dereye gömüldü ama olsun,
biliyorum ki batmış bile olsa, o derenin içinde bir yerlerde,
Bir gün insan virgülü kaybetti;
O zaman zor cümlelerden korkar oldu ve basit ifadeler kullanmaya başladı.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta