Doğurmaz olaydın anam sen beni

Dünyanın zülümü başıma koptu
Doğurmaz olaydın anam sen beni
Zamanım savruldu pusulam saptı
Doğurmaz olaydın anam sen beni

Boşa geçti bunca güzel zamanım
Dost ararken dost göründü düşmanım
Bu dünyaya geldiyime pişmanım
Doğurmaz olaydın anam sen beni

Kayb oldu hevesim kayb oldu hazım
Başı boş sürüde sahipsiz kuzum
Bir elimde kalem bir elde sazım
Doğurmaz olaydın anam sen beni

Kalanlara sıhat ölene rahmet
Kime dost dediysem hep çıktı namert
Sırtımda kanbur var yüreyimde dert
Doğurmaz olaydın anam sen beni

Felek sille vurdu boynum büküldü
Bir soysuz elinden ömrüm söküldü
Umut derki yapraklarım döküldü
Doğurmaz olaydın anam sen beni