Doğum Sancısı Şiiri - Said Toprak

DOĞUM SANCISI

İslamiyet o ki birbirimizin harcı
Uhuvvetin de yaralarımızın ilacı
On sekiz bin alem bize davacı
Muhammed ümmete vefalı aracı

Sanki dünya evrende bir kiracı
Yaz gelince toplarsın ya kirazı
Aç kalmaz elinden veren birazı
Ömür denilen kaç defter sayfası

Kurtulur hastalık derdin marazı
Zemheri de görmez misin ayazı
Alın yazın çiziliyor avuç içinde
Zaman akıyor kışın o sellerinde

Anadolu çift kuşak taşır belinde
Kazma kürek düşmez ellerinde
İman dolu aşkı var yüreklerinde
Yiğidi Fırat gibi sert bineklerde

Akif neslini arar şahsında Asım
Dinmez ki on dört asırlık yasım
Dostlar toplasın o tarağım, tasım
Bana Seni gerek der artık nazım

Ümitsizlik yakışır mı hiç inanana
O uyanın diyen uyuyorsa inadına
Anka kuşunun zümrüt kanadında
Mal-mülk peşinden koşan koşana

Bozulunca Medeniyetin ilk M’si
Makbul sayılır oldu kulun hevesi
İnsan iki kere hayat buldu nefesi
Çekilenler doğum sancısı arefesi

SAİD TOPRAK