Otuz yıl önceydi, doğmuşum.
Doğar doğmaz başlamışım ağlamaya.
Hala devam ediyorum bu duruma.
Yazılmış kaderime ağlamak,
Ha birde yalnız kalmak.
Soğuk biriyim, hayata, insanlara,
Almıyorlar içlerine beni.
Girmiyorum bende.
Bugün doğmuşum otuz yıl önce,
Bugün öleceğim ben öyleyse.
Anne sen vardın hayatımda herşeyinle,
Ölümünden beri ölüyüm bende.
Var veya yok fark etmiyor bende.
Kapandı artık bende perde.
Elveda sevdiğim herşey.
Yaptığım en güzel işler.
Boğazda yürümeyi severdim.
Şimdi ölmeyi seveceğim.
Aç kollarını mavi deniz.
Al içine beni. Kimse almadı sen al bari.
Korkuyorum toprağa girmeye,
Toprak bile kabul etmez beni.
Bari sen al, erit beni kar gibi.
Doğmasaydım da ölmeseydim keşke.
Geride bıraktığım herşey sizin olsun,
Bulabilirseniz nefretten başka bir şey.
Tuğşah BilgeKayıt Tarihi : 4.10.2012 15:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!