Doğrulan Şiiri - Taha Bişğin

Aşk doğruldu
Merdivene yazma asınca
Ala dayandı karanlık cephesinde
Kuş uçurtup kapıldı yalçınlara

Gri katran tankerleri ikiydi
En büyük olmalıydı
En ve büyük bir yırtık yıpranış
Ancak birilerine yakışırdı

Ayreten dikilmeliydi açıkları
Ölümlüydü çünkü sonu beşle bitiyordu
Kayırmıştı devler cüce devlerinden olanları
Saygısız gülmeleri üstüne alındı

Kuşa yakın tütütmeli aksını çevirip
Aşırdı kolundan çengelini
Bağladı hemen ceketinin düğmesini
Yarın dedi

Yarın deyince yarın ağrıdı öğleden sonra
Haşhaşlı düşünceli kasabalının
Kaymakamı çiftlikliydi, dili tutuklu
Hep rahat yatardı çoban pirleri odasında

Oysa, emir çıkmıştı
Kadınları yüzleri oval çentikken
Kovulmalıydı erkekler kendinden
Kıpırdadı soru ve kol temasıyla

Kaçta gelmeklidir belgeler ?
Av çıktı yongasından
Zaten durumluydu bilişlerimiz
Zaten şiir bitmeliydi bir yerde.