Yoldan geçen bir kalabalığın içinde
Yalnız yürüyordu.
Saçları yağmurda yıkandı.
Ruhu onu yok ediyordu.
O dolaşıyordu.
Sağır değildi ama duyamıyordu
Dilsiz değildi ama konuşmuyordu
Kör değildi ama göremiyordu.
Yanlış yola geldiğine inanmadı
Kendi içinde sessizce çığlık attı :
her şey yoluna girecek
İnsanlık ölmeyecek
İnsanlık ölmeyecek.
Birkaç saat sonra
dünyanın bir köşesinde
Küçük bir evde
yanlızlık içinde
Kalbi durmuştur...
Kayıt Tarihi : 19.4.2024 23:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!