felsefe okulunun kapısında hoşgörüsüzlük yazıyor.
mavileşmiş köpük düşü gibi denize iniyorum.
sen gözlerime bakıyorsun, Paris ruju dudaklarınla
bin yıllık bir bulvar ağacının gölgesinde
vitrindeki ışıklar gibi dalgalanıyor saçların
bende geliyorum diyorsun, beni de bekle.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
